- ғаш
- I[غش]а1. беҳушӣ; бехуд шудан аз шиддати хашм, асабоният; ғаш кардан аз ҳуш рафтан; ғаш карда гиристан сахт ва беист гиристани кӯдак2. хиратабъӣ, гирифтагии хотир; парешон, хавотир: дили касе ғаш будан;
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.